سلام دختر آفتاب... من خواهر نویسنده ی این وبلاگم. آجیم رفته خونه پیش خونوادش. اون فکر میکنه من میتونم نبودش رو تحمل کنم. ولی نمیدونه نبودش برام چقد سخته اون اشکای منو نمیبینه... میگین چطوری بهش بفهمونم؟ وقتی آدما ازهم دور میشن ارزش وجود هم رو درک میکنن. تازه میفهمن چقد با هم بودن خوبه...خدایا زودتر این چند روز بگذره تا بتونم دوباره ببینمش. خدایا سالم و خوشحال ببینمش. خدایا این چند روز بهش خوش بگذره.آمین.